De vroegste nederzettingen in het moderne Parijs worden geschat op ongeveer 250 voor Christus door Keltische stammen die de Parisii worden genoemd. Het werd opgericht als een vissersdorp in de buurt van de rivier de Seine. Er is enige onenigheid over de vraag of het historische gebied dat bekend staat als het Île de la Citè of de huidige voorstad van Nanterre de locatie was van de eerste nederzettingen. De ligging naast de rive vergemakkelijkte de handel en de stad groeide welvarend zoals het op de historische kaart van Parijs wordt vermeld. Dit was ook een grote strategische locatie en na een Keltische opstand in 52 voor Christus viel de stad onder Romeinse controle. De inwoners van Parijs vochten tegen de Romeinen onder Vercingetorix en droegen ongeveer 8.000 man bij aan zijn leger, maar de Romeinen verpletterden de rebellen en namen de controle over de hele regio over. De Romeinen hernoemden het gebied Lutetia, een Keltische naam voor een verblijfplaats in het midden van de wateren.

 

De vroegste tekenen van permanente bewoning in het historische Parijs dateren van rond 4200 voor Christus. Bekend als bootsmannen en handelaren, een sub-stam van de Keltische Senones, de Parisii, vestigde zich in de buurt van de rivier de Seine vanaf ongeveer B.C.E. zoals u kunt zien op de historische kaart van Parijs. De Romeinse veldtochten naar het westen hadden het bekken van Parijs in 52 voor Christus veroverd. Tegen het einde van dezelfde eeuw begon een permanente Romeinse nederzetting op de Rive Gauche (Linkeroever) van Parijs, de heuvel Sainte Geneviève en het eiland Île de la Cité. De Gallo-Romeinse stad, die eerst Lutetia heette, maar later werd gealliciseerd Lutèce, breidde zich in de loop van de volgende eeuwen sterk uit en werd een welvarende stad met paleizen, een forum, baden, tempels, theaters en een amfitheater.